درس قرآن در مدارس ما!
عبدالرحیم رحیمی دانش پژوه دکتری تفسیر تطبیقی
قرآن به عنوان نخستین و مهمترین منبع تشریع اسلامی بوده و میتواند مشکلات و مصایب مسلمانان را در هر عصر و زمانی حل نماید و به عنوان کتاب حیاتبخش در زندگی مسلمانان نقش بیبدیلی داشته باشد. بدین سبب اهل مدارس باید به این کتاب هدایت توجه ویژه داشته باشند.
هرسال زمانیکه رمضان تمام میمیشود اطلاعیهها و اعلانات مدارس پخش و نشر میگردد و متأسفانه در میان نصاب درسی مضامین قرآنی بسیار کمرنگ بوده و در برخی مدارس اصلا وجود ندارد. صرف در سربرگ اطلاعیه نوشته است که «ترجمه قرآن کریم بعد از نماز صبح». آیا با این ترجمه امکان دارد که ما قرآن را یاد بگیریم؟ به گفته شمس الأئمه سرخسی رح ما اصل را گذاشته دنبال فرع میگردیم، قرآن را گذاشته مسائل عقیدتی و دینی خود را در ملاحمدالله، خیالی، صدرا، چغمنی، قطبی، هدایت الحکمت و ملا کندیا جستجو میکنیم. با اینکار میخواهیم که لقب جامع المعقول را کسب نموده و در یک سال آخر با ورقگردانی شش کتاب مشهور حدیثی که نصف آن را در خواب گذراندهایم لقب جامع المنقول و شیخ الحدیث را نیز از آن خود بسازیم. این در واقع بسیار جای تأمل دارد که از معارف و مزایای قرآن کریم به چه اندازه فاصله گرفتیم؛
بهترین مدرّس ما کسی است که کتابهای منطق، فلسفه و حکمت را تدریس کند درحالیکه تنها در ترجمه سوره ناس دهجا پیشپا میخورد و کتب دینی و اسلامی عمدتا در سهمیهای مدرّسان ضعیف و به جا مانده میرسد.
مفتی سعیداحمد پالنپوری (رح) شیخ اول دار العلوم دیوبند همیشه میگفت: «طلبهها به این عقیده اند که مقام شیخ الحدیث بالاتر از شیخ التفسیر است، در حالیکه قرآن کتاب خداست و حدیث ارشادات پیامبر ص است». او همیشه از اهل زمان خود شکوه میکرد و علت عقبماندگی مسلمانان را دوری از قرآن میدانست.
من نمیخواهم که بر اهل مدارس نقد کنم؛ چون خودم یک دانشآموخته مدرسه هستم. اما خواستم که یک حقیقت پنهان را بیان کنم و به اهل مدارس بگویم که قرآن را در مدارس مهجور ندارید که از نظر خدا مهجور میشویم و سفارش کنم که چه بهتر میشود عالمان دین ما در نصاب خود مضامین قرآنی را بگنجانند و فرزندان این سرزمین را از دانش تفسیر و قرآن بیبهره نسازند و به عوضاینکه ده سال دنبال ملاکندیا و خیالی بگردیم نصف آن را در محضر کتاب رب العالمین باشیم که هم در دنیا برای ما سودمند است و هم آخرت ما را تضمین میکند.