سياست و حکومت در مذهب امام ابوحنيفه – قسمت هشتم
سياست و حکومت در مذهب امام ابوحنيفه
نوشته: مدحت القصراوي
ترجمه و تحقيق: دکتر هجرت الله جبرئيلي
قسمت: هشتم
فقه شناس بزرگ حضرت عبدالرحمن بن ابي ليلي[1] 2 فرمود:
«أيها المؤمنون إنه من رأى عدوانًا يعمل به ومنكرًا يدعى إليه فأنكره بقلبه فقد سلم وبرئ، ومن أنكره بلسانه فقد أجر وهو أفضل من صاحبه، ومن أنكره بالسيف لتكون كلمة الله هي العليا وكلمة الظالمين السفلى فذلك الذي أصاب سبيل الهدى، ونور في قلبه اليقين فقاتلوا هؤلاء المحلين المحدثين المبتدعين، الذين قد جهلوا الحق فلا يعرفونه وعملوا بالعدوان فلا ينكرونه»؛
«اي مؤمنان! کسي که ستم آشکاري را ببيند که به اساس آن عمل ميشود و منکري را ببيند که به سوي آن دعوت صورت ميگيرد؛ اگر آن را با دل خود بد انگارد، همانا سالم مانده و برائت يافته است. کسي که آن را با زبان خود بد انگارد، همانا پاداش مييابد و او برتر از شخص نخستين است. کسي که آن را با شمشير بد انگارد تا کلمة الله بلند باشد و کلمة ستمگران پائين باشد، او کسي است که راه هدايت را يافته است و در دل او يقين، روشني افگنده است. بنابراين، با اين حيلهگران، نوآوران و بدعتگران [در امور سياست و حکومت] بجنگيد. همانا آنان از شناخت حق، جاهل ماندهاند. بنابر اين، حق را نميشناسند. به اساس ستم و تجاوزگري آشکار عمل کردهاند و آن را منکر نميانگارند.